sebab kami masih kanak-kanak dan kami sudah di block kedua, tahun kedua BDS. macam tak caya! rasa mcm baru haritu punggah beg kat LCCT sebab lebih 30kg bawak stok makanan mai datang Manipal.
anyhoo, malam ini sungguh gumbira sebab exam block 1 baru melabuhkan tirainya. eceyh. nasib baik exam penutup (Dental Material) tak susah sangat tapi tak senang jugak sebab ade soalan yg saye hentam jawab.
overall saya rasa exam block 1 sungguh mengecewakan. sedih dgn diri sendiri yg tak manfaatkan masa betul2. boleh rasa perbezaan belajar masa Year 1 dgn Year 2 ni. mentang2 dah ada pengalaman, jadi usaha diberi tak cukup 100%. baca pun lambat2, tgk laptop je lebih tapi kalau tak tengok laptop nnt mata cepat ngantuk pulak. haih lagi sedih sbb rasa kebergantungan hidup disandarkan kpd hiburan dlm laptop.
paling sedih - selepas jawab paper Pharmacology sebabnya masuk dewan exam dgn rasa tak bersedia dan tak habis baca. padahal kalau manfaatkan betul sehari suntuk + satu malam tu sempat je nk baca semua. sudahnya jawab macam apa je. p baca dgn separuh hati, maka separuh markahlah dpt jawabnya. tu pn kalau lecturer baik nak bagi markah.
pengajaran yg saya dpt drp Year 1 : jangan lebihkan satu subjek drp subjek2 yang lain dan jgn over-confident bila rasa boleh jawab exam. less expectation, less disappointment, no?
kisahnya, bagi saya masa Year 1 University exam paper Biochemistry adalah paper yg paling senang, essay dan MTF. rasa macam sangat yakin boleh score tinggi. bila lecturer tanya, dan even Dean MMMC tanya, penuh confident saya cakap paper Biochem paling senang. target saya time tu : Best Student in Biochemistry. memang saya aim satu tu je. subjek lain saya tak kisah. saya dh memang maintain markah drp Block 1 semata-mata untuk award tu. nampak sungguh niat belajar dah lari di situ.
sebelum pergi distinction viva untuk Biochem (last stage untuk dpt Distinction) , tengahari tu saya study segala handout yg ada, baca sekali imbas nak refresh balik memory. tapi dlm byk2 handout tu, satu handout pasal Vitamin K saya terlupa nak baca. dah ingat dah kena baca, tapi taktau kenapa last2 saya tak baca jugak. saya even tak jumpa pun handout tu kat mana.
dan bila saya masuk bilik untuk di-viva, soalan pasal Vitamin K adalah soalan utama viva saya di samping soalan2 lain. even basic soalan dy saya tak boleh jawab. lagi sedih, kena gelak dgn interviewer sebab taktau simbol lain untuk gamma. even soalan lain saya boleh jawab, tapi semua soalan berkaitan dgn Vitamin K mmg saya sangkut. tapi harapan saya masih tinggi, saya sangat percaya kpd markah teori saya dan berharap soalan2 lain yg saya berjaya jawab akan compensate soalan Vitamin K tu.
tapi saya silap.
bila results keluar online, otak saya mengambil proses yg agak lama bila mata saya melihat satu-satunya subjek yg saya tak dapat Distinction ialah Biochemistry. subjek2 lain yg saya dah memang putus harap pulak yg dapat. walaupun masih bersyukur atas rezeki yg diberi, tapi ralat hati memang takleh nak sorok. sepanjang 5 minggu baki cuti saya di Malaysia setiap malam sebelum tido saya akan berasa frustrated dan mengulang ayat "kalaulah aku baca handout Vitamin K tu''. Tiap-tiap malam. tahap kecewa yg taktau nak cakap mcm mana.
harga yg perlu dibayar bila harapan terlalu tinggi.
dan bila dapat full result beserta markah, saya jadi lagi terkejut sebab subjek yg saya agung-agungkan tula yg saya dapat markah rendah compared to Anatomy dan Physiology. sumpah terkejut sampai rasa mcm nak pergi check paper balik. rasa mcm tak boleh terima. markah yg saya expect jauh sama sekali.
balik tu saya fikir, ada sebab Allah tak bagi saya distinction Biochem. mungkin kalau saya dpt, saya akn bertambah yakin dan lupa semua ilmu tu dtg drp-Nya. saya akan bertambah riak. saya akan lupa diri dan mule mengurangkan usaha belajar. jadinya setiap kali saya sedih teringat result tu, saya akan ingat itu tanda Allah sayangkan saya. Allah taknak saya jadi lebih sesat. Allah nak saya berusaha lebih lagi.
jadi, terima kasih Allah dan thanks to handout Vitamin K kerana telah menghilangkan diri pada hari viva itu =)
perasaan ni dtg balik sebab haritu kakak usrah ada share pasal hikmah musibah. salah satunya untuk menguji sejauh mana pergantungan diri kita kpd Allah dan sejauh mana tahap keredhaan diri kita kpd ujian2 Allah. jadinya hati akan bertambah tenang bila semua benda kita trace balik kpd Allah.
harap2 lepas ni akan mampu terus bersabar menghadapi apa jua musibah, contohnya dibahan rakan2 dgn benda yg tak betoi hihihihi =P
marilah bersemangat menghadapi Block 2! *semoga tak hangat-hangat tahi ayam* walaupun agak lemah lutut sebab esok ada practical Microbiology T____T. go away negative vibes!! shoooh shoooh!
smooches~
